Jeśli jesteś zainteresowany zakupem napędu DVD lub Blu-ray w celu wypalenia niektórych danych na zewnętrznym dysku, który możesz przechowywać w sejfie lub z innego powodu, wtedy sama liczba formatów i wersji może spowodować Zadanie jest dość mylące.
Na przykład istnieje pięć różnych formatów dla dysków DVD, a dyski Blu-ray mają jeszcze więcej formatów! W tym artykule postaram się rozbić różne typy formatów, nie martwiąc się o wiele szczegółów technicznych, które znajdziesz, czytając o różnicach na innych stronach. Osobiście chcę tylko poznać główne różnice, co działa lepiej i co najlepiej nadaje się do nagrywania jako konsument.
DVD + R, DVD-R, DVD + RW, DVD-RW, DVD-RAM
Aby rozpocząć, powinieneś najpierw poznać faktyczną kolejność tworzenia różnych formatów DVD. W 1996 r. Opracowano DVD-RAM, a następnie DVD-R w 1997 r., A następnie DVD-RW, następnie DVD + RW, a następnie DVD + R w 2002 r. Miejmy nadzieję, że spowoduje to trochę zamieszania co do czasu.
Więc jaki jest lepszy format? Jeśli chcesz nagrać płytę DVD, która jest kompatybilna z większą liczbą odtwarzaczy DVD, najlepiej trzymać się wcześniej wydanego formatu DVD-R. DVD-RAM jest w zasadzie bardzo stary i ciężko go znaleźć, chyba że wejdziesz na eBay.
DVD + R ma pewne zalety w porównaniu z DVD-R pod względem sprawdzania błędów, lepszego śledzenia i kontroli prędkości w bardziej niezawodnych mediach i dodatkowych metodach łączenia sesji, co skutkuje mniejszą liczbą uszkodzonych dysków. Większość różnic ma charakter bardzo techniczny, ale pozwala na szybsze pisanie i więcej przepisywania bez błędów.
Oczywiście W dodane do + lub - (+ RW, -RW) oznacza tylko, że płyta jest ponownie zapisywalna. Ponownie, format + jest bardziej niezawodny, ponieważ został wydany później, ale więcej dysków jest zgodnych z formatem minus. Jednak wystarczająco długo, aby ktoś nie używał naprawdę starego napędu DVD, powinien mieć możliwość odtwarzania dowolnych dysków DVD w formacie + (+).
Płyty DVD jednowarstwowe obsługują do 4,7 GB danych i dwuwarstwowe dyski (DL) mogą obsługiwać do 8,5 GB danych. Ten ostatni format po prostu dodaje DL na końcu: DVD + RW DL lub DVD-RW DL.
BD-R, BD-RE, BDXL, Mini-BD
Jeśli chodzi o formaty płyt Blu-ray, jest to naprawdę mylące, więc nie wspomnę nawet o rzeczach, które nie są ważne. Zasadniczo istnieje tylko kilka formatów, o które musisz się martwić jako konsument, a są to BD-R (możliwość nagrywania płyt Blu-ray), BD-RE (możliwość kasowania płyt Blu-ray), BDXL (możliwość nagrywania płyt wielowarstwowych ) i Mini-BD.
Format BD-R można zapisać tylko raz, a BD-RE można wielokrotnie wymazać i zarejestrować ponownie. Maksymalna prędkość dostępna obecnie dla dysków Blu-ray wynosi około 16x, czyli znacznie mniej niż prędkości dysków DVD i CD odpowiednio 20x i 52x.
Dyski Mini-DB to w zasadzie dyski BD-R i BD Dyski Blu-ray sformatowane w formacie RE, przeznaczone do kamkorderów i innych małych cyfrowych urządzeń rejestrujących. W ciągu ostatnich kilku lat zdefiniowano nowy format BD-XL, który pozwala na potrójne i poczwórne warstwy na jednej płycie. Zwiększa to pojemność dysków BD-R XL do 100 GB i 128 GB. To jest ogromne! Płyty BD-RE XL mogą obecnie obsługiwać do 100 GB danych.
Nowsze dyski BDXL nie są kompatybilne z obecnymi napędami dysków Blu-ray, chociaż niektórzy producenci mogą wydać aktualizację oprogramowania układowego, ale napęd musi być całkiem nowy, aby obsłużyć aktualizację. Zasadniczo, jeśli planujesz używać formatu BDXL, powinno to być zarchiwizowane, ponieważ prawdopodobnie będziesz jedyną osobą, która odczyta dane za pomocą bardzo kosztownego dysku Blu-ray obsługującego format BDXL.
Ponownie, jest to bardzo podstawowy przegląd różnych formatów dla DVD i Blu-ray, ale mam nadzieję, że daje wystarczająco dużo, aby zrozumieć, co wszystko znaczy, bez przeładowania w wiele niepotrzebnych szczegółów. Wszelkie inne pytania dotyczące tego, jaki dysk powinien zostać nagrany, umieść komentarz tutaj, a postaram się pomóc. Ciesz się!